در همین خصوص خانه مطبوعات و رسانه‌های استان البرز در پاسخ به صحبت‌های مسئول بسیج رسانه استان بیانیه‌ای صادر کرد: «در روزها و لحظاتِ صعب و دشواری که ایرانِ عزیزمان از هر گوشه و کنار جهان مورد نفرت‌‌پراکنی قرار می‌‌گیرد و دژخیمانِ بسیار با ثروت و قدرت رسانه‌‌ای حیرت‌‌انگیزشان همچون لاشخور و کفتارهایی آمادۀ شکار نشسته‌‌اند و تیز کرده‌‌اند تا گوشه‌‌ای از این خاک بوی بدِ نفاق بگیرد و دندان‌‌های تیزکردۀ‌‌شان را به این مرز و بوم بکشند، متأسفانه در داخلِ کشور هم شاهد تلاش‌‌های جدی، روزافزون و البته ناخواسته و از سَرِ نابلدی و آماتوریسمِ موجود در میانِ برخی دوستان و همکارانِ موسوم به سوپرانقلابی به‌‌جهت فراهم‌‌کردن بستر نفاق و دوقطبی‌‌سازی موج می‌‌زند که شوربختانه جای بسی تعجب دارد. آن هم با توجه به مسائل و مشکلات متعدد فرهنگی و اقتصادی در جامعه، بویژه در رسانه‌‌ها، شاهد این هستیم که جریان‌‌های سیاسی خارج از کشور که همچون همیشه بدنبال هیاهوآفرینی و جنجال‌‌های ناپاک و بیهوده‌‌اند.

ایجاد فضای دو قطبی و تنش در جامعه چیزی جز ریختن آب به آسیاب دشمنان قسم‌‌خوردۀ این مرز و بوم نیست، این درحالی‌‌ است که بعضا برخی جریان‌‌ها و برخی از مدعیان انقلابی عامدانه و از روی حب و بغض که مسئولان امنیتی و سیاسی نیز شاهدی بر این ماجرا هستند، در تازه‌‌ترین اظهارنظرشان(!) عملکرد و حرفه‌‌ای‌‌گری خبرنگارانِ خانۀ مطبوعات استان البرز را که در تمامی حضورهای سیاسی اقدام به صدور بیانیه و انتشار موضع‌‌گیری وقایع و انعکاس اتفاقات و اخبار و رویداد در بالاترین حضور و خدمت به کشور و استان، انقلاب و مردم داشته‌‌اند را مردودی اعلام کردند. ما سؤال می‌‌پرسیم: با کدام منطق، عقل، شور، شعور و تاکتیک انقلابی-رسانه‌‌ای به چنین نتیجۀ مشعشعی دست پیدا کردید!؟ ساعتِ خواب آقای مسئول! پیاده‌‌شوید با هم برویم... این‌‌همه‌‌سال این‌‌همه روزنامه‌‌نگار و قلم‌‌بدست در این استان، کارِ شریفِ رسانه‌‌ای کردند و پای کشورِ عزیزشان ایستاده‌‌اند، شما دیگر که هستید و اصلا از کجا آمده‌‌اید که اینچنین زحمات و تلاش‌‌های دهه‌‌ها شبانه‌‌روزیِ اهلِ قلم را با کارشکنی و جنگ‌‌افروزیِ دشمنانِ این‌‌خاک یک‌‌کاسه کرده‌‌اید؟ 

چطور باید باور کنیم که «سازمان بسیج رسانۀ البرز» بجای همدلی و همراهی با اصحاب رسانه و همسو کردن خود با این جریان استوار نظام و برآمده از آحاد مردم و نظام، ساز تفرقه و جدایی زده و بجای تلاش برای گسترش وحدت ملی تمامی جریان‌‌ها با نظام، خط‌‌کش اندازه‌‌گیری برای این قشر فرهیخته به دست گرفته تا با ایجاد نفاق و چندگانگی در این حوزه(که مسبوق به سابقه است)، علاوه‌‌بر کوبیدن بر طبلِ نفاق و تفرقه‌‌افکنی، تجزیۀ احساسی میان اقشار و شغل‌‌های متعدد، مقدمات آزردگی این وقایع‌‌نگارانِ حق و حقیقت را فراهم کرده است؟

در صورتی که رسانه‌‌های خانه مطبوعات استان این مهم را وظیفۀ ملی، دینی، اسلامی و انقلابی خود می‌‌دانند و برای قلم‌‌ها و دوربین‌‌هاشان دینار و نمره‌‌ای از هیچ اَحَدی دریافت نکرده‌‌اند و همواره بی‌‌هیچ منتی در همۀ صحنه‌‌ها همپای کشور و انقلاب حاضر بوده‌‌اند. همۀ آن‌‌ها بر این باورند که دوربین و نمرۀ واقعی و پاداش‌‌های معنوی خود را از خداوند دریافت می‌‌کنند؛ و حاضریم به یگانه خالقِ هستی سوگند یاد کنیم که باورشان به این ایده، ارزش و آرمان بیشتر از شما که همه‌‌چیز را در «ظاهر» می‌‌یابید نباشد (که هست)، قطعا کمتر نیست.

متأسفانه در زمانی که باید جامعۀ رسانه‌‌ای استان مراقب توطئه‌‌های رسانه‌‌ای دشمن باشد و برای حفظ فرهنگ و تقویت آن جملگی مسئولان همت کنند، شاهد چنین فضاسازی‌‌های چرک و نفاق‌‌پروری از سوی این دوستان هستیم که گویا کشور، نظام و انقلاب را فقط متعلق به خود و رفقایشان می‌‌دانند و مابقی را مُشتی دشمن و همسو با منافقان! جای تعجب ندارد که این نفرت‌‌پراکنی‌‌ها موجب آزرده‌‌خاطر‌‌شدن مدیران مسئول و اصحاب خبر و رسانۀ استان شده است. خبرنگارانی که در طی اتفاقات و وقایع کشور ضمن موضع‌‌گیری عاقلانۀ‌‌شان، حتی یک‌‌نفرشان در دام توطئه‌‌های چرب و چیل و پر از پول و قدرتِ رسانه‌‌های غربی نیفتاد و به توصیه‌‌ها و رهنمودهای دستگاه‌‌های نظارتی جامۀ عمل پوشانیدند و شرایط فضای روانی جامعۀ استان را در حوزۀ رسانه تا حدِ امکان آرام نگاه داشتند.

ما آگاهیم که این‌‌دوستان شاید چیزِ خاصی در دلشان نباشد، اما یقین داریم که راهش را یاد نگرفته‌‌اند و حسابی نابلد، غیرحرفه‌‌ای و آماتور تشریف دارند. پرسش اینجاست که چرا در شرایط فعلی، شماری از مسئولان بدنبال یکدست و همسو کردن طیف‌‌های مختلف جامعه، اقوام و روزنامه‌‌نگاران در استان هستند و در همین‌‌راستا، نفرت‌‌پراکنی می‌‌کنند و روزنامه‌‌نگاران و اهالی خانۀ مطبوعات را با داعش و دشمنانِ این‌‌خاک یکی می‌‌کنند!؟

این درحالی است که اصحاب رسانه ضمن محکوم‌‌کردن چنین رفتاری حق مسلم خود می‌‌دانند تا از کیان و حقیقت جامعۀ خبری خود دفاع نمایند و از طریق دستگاه قضایی شاخص‌‌های مردود بودن عملکرد خانۀ مطبوعات را تا رسیدن به پاسخ مناسب پیگیری نمایند، درعین‌‌حال این پرسش مطرح است که این افراد و جریان‌‌ها بر اساس چه مواضع و یا قوانینی خط‌‌کش برداشته و معیار و اندازۀ فعالیت‌‌های این صنف زحمتکش را به زیر ضرب خط‌‌کش و معیارهای واهی و برساختۀ خویش برده‌‌اند و اصلا چه کسی اجازۀ این اندازه‌‌گیری را به آنان داده است.

در پایان، گفتنی است خبرنگاران خانۀ مطبوعات قطعا به وظایف ذاتی و قانونی خود عمل کرده‌‌اند و فضای آرام کنونی و باورهای مردمی خود دلیل محکم و قاطعی بر این ادعاست؛ فلذا بدون شک نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی به قصد تخریب جامعۀ خبری استان کاری بیهوده و آب در آسیاب دشمن ریختن است و سبب خواهد شد که این سربازان و پیش‌‌قراولان جبهۀ نیکی و راستی صدای مظلومیت خود را به گوش دلسوزان واقعی کشور برسانند و نگذارند که برخی زحمات این حافظان قلم را به هیچ انگارند.»