- چهارشنبه، 02 اسفند 1402 - 09:37
- کدخبر: 1019
- -
سایز متن /
![جای نشریات و رسانههای استانی؛ خیلی خیلی خالی است جای نشریات و رسانههای استانی؛ خیلی خیلی خالی است](https://www.nashrfarda.ir/framework/thumbnail.php?src=https://www.nashrfarda.ir/files/E1J8I61I41X9I/1402/12/02/093826_93806674.jpg&size=700x400&crop=1&align=c&zoom=1&red=255&green=255&blue=255)
با گذشت ۳ روز از شروع به کار جشنواره مطبوعات یا نمایشگاه رسانههای ایران بخواهیم به جشنواره از ۰ تا ۱۰ نمرهای دهیم _ نمره ۰ باید داد؛ به دلایلی که اشاره خواهد شد:
🔺مهمترین دلیل، نبود نشریات چاپی و برخط استانها،
🔺️قرق نمودن نمایشگاه توسط خبرگزاریها و تصاحب نقاط خوب شبستان.
در جوامع دموکراتیک امروزی که رسانهها (نشریات، مجلات، سایتهای خبری بومی و سراسری ) به عنوان نگهبان قانون هستند و حقوق عمومی را پاسبانی میکنند، رسانههای استانی و بومی چشم و گوش و امید شهروندان جامعه و امانتدار سیاستگذاری مدیران هستند.
در نبود نشریات و پایگاههای خبری آزاد استانها در بیست و چهارمین نمایشگاه رسانههای ایران؛ فاصله میان مسئولین حوزه رسانه و خبر (معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد) با رسانههای استانی به خوبی حس شد.از مسئولین برپایی چنین دورهمی بعداز گذشت ۶سال توقع میرفت که به رسانههای استانی توجه بیشتری صورت میگرفت.
⭕ نمایشگاه رسانههای ایران نه؛ بگویید دورهمی خبرگزاریهای دولتی و نشریات سراسری خودی
راهرو به راهرو _ ستون به ستون شبستان مصلی امام خمینی (ره) پر بود از غرفههای بزرگ زرق و برقدار خبرگزاریهای دولتی و غرفههای مربوط به روزنامههای باز وابسته به دولت و خودی _ در کنار آنها تک و توک به دو برابر انگشتان دست، غرفههای کوچک چند مجله_نشریه سراسری دیده میشود.
در کنار نقاط بسیار منفی و ضعیفگونه این دوره از نمایشگاه رسانههای ایران، یک مورد قابل اهمیت و قدردانی است و آن غرفه فعالان توییتری میباشد.
غرفهای که به گفته مسئول آنجا، هدف دورهم نشینی و گفتگو اهالی توییتر فارسی با یکدیگر است که مهمترین راه برای رسیدن به فرهنگ گفتمان سازی است.
مراسم افتتاحیه بیست و چهارمین نمایشگاه رسانه های ایران صبح یکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ در مصلی امام خمینی (ره) تهران برگزار شد و این نمایشگاه به مدت ۴ روز تا دوم اسفند برگزار می شود.
انتهای پیام%
![](https://www.nashrfarda.ir/files/E1J8I61I41X9I/1402/12/02/093837_58923541.jpg)
نویسنده: حمیدرضا عبدالمنافی