سامان آقاجانی دانشجوی نخبه نابینا است که نام او برای اولین بار در رسانه استان البرز مطرح می‌شود. او محدودیت را بهانه‌ای برای کناره‌گیری از اجتماع و عدم رشد و فعالیت خود قرار نداد، بلکه از آن برای رسیدن به موفقیت‌های بیشتر پلی ساخت که الگویی برای همه هم‌نوعان او باشد که از خواهش‌ها و آمال‌هایشان تا رسیدن به هدف نهایی دست نکشند.

این نخبه ۱۸ ساله در ۲ سالگی به سرطان شبکیه چشم دچار و نابینا شد اما ناامیدی نتوانست بر او چیره شود و با حمایت‌های خانواده‌اش از پنج‌سالگی با کامپیوتر آشنا شد و فعالیت خود را در این رشته آغاز کرد و با تلاش‌های مستمر به منظور ادامه تحصیل با رتبه‌های برتر وارد دانشگاه و شاخه نرم‌افزار دانشگاه شهید شمسی‌پور تهران با رتبه ۳۲ در کنکور فنی و رتبه ۶ در رشته‌ی نرم‌افزار پذیرفته شد.

وی در کنار تحصیلات دانشگاهی رشته‌ی زبان‌های انگلیسی و آلمانی را فراگرفت و در گفت‌وگو با خبرنگار مهر علت تمام موفقیت‌های خود را نخست لطف خدا، سپس حمایت‌های خانواده و تلاش خود و داشتن انگیزه و روحیه بالا برشمرد و گفت: مشوق اصلی من در یادگیری زبان انگلیسی خواهرم بود به همین علت این رشته را فراگرفتم.

آیا از خدمات بهزیستی استان البرز راضی هستید؟

بله این سازمان آموزش‌های مفیدی به ویژه در زمینه زبان انگلیسی در راستای تقویت و پیشرفت زبان آموزان ارائه می‌دهند و از مسئولان بابت این مهم قدردانی می‌کنم.

اما نکته حائز اهمیت به عنوان یکی از مشکلات نابینایان می‌توان مطرح کرد این است که در حال حاضر کتاب‌های رشته کامپیوتر برای نابینایان به خط بریل موجود نیستند، بر این اساس دانش‌آموزانی که وارد این رشته می‌شوند به مشکل کمبود مواد آموزشی و کمبود کتاب‌های بریل مواجه می‌شوند، چراکه مجبورند با پی‌دی‌اف یا کتاب‌های صوتی که به صورت آزاد ضبط می‌شود، این رشته را فرابگیرند.

با وجود این مشکل چگونه دروس مورد نظر را یاد می‌گیرید؟

این امر یکی از نقاط ضعف آموزش و پرورش محسوب می‌شود، چراکه کتب درسی برای نابینایان به خط بریل پیش‌بینی نشده است.

بر این مبنا اکثر دانش آموزان به دلیل اینکه کتاب‌های درسی شاخه فنی و ریاضی به خط بریل مناسب‌سازی نمی‌شود، علی‌رغم میل باطنی خود به رشته انسانی روی می‌آوردند، زیرا بسیاری از بچه‌های نابینا استعدادهای خوبی دارند اما به دلیل اینکه نمی‌توانند در رشته مورد علاقه خود تحصیل کنند، ضربه بزرگی به آنها وارد می‌شود.

از مسئولان مربوطه در راستای حل این مشکل چه انتظاری دارید؟

از مسئولان می‌خواهم که در این زمینه دانش آموزان را مورد حمایت خود قرار دهند، چراکه حتی اگر یک نفر به تحصیل در رشته‌های فنی و ریاضی مایل باشد، باید کتاب‌های رشته یادشده به خط بریل موجود باشد، امید است این معضل برطرف شود.

معمولاً من در این مواقع نسخه انگلیسی را مطالعه می‌کنم چون قابل دسترس تر است، برخی سایت‌ها نسخه انگلیسی کتاب‌ها را در سایت قرار می‌دهند و اکثر مواقع به صورت متن است، خوشبختانه روند مطالعه کتاب را تسریع می‌بخشد.

برنامه و اهداف شما برای آینده چیست؟

دوست دارم در پایان مقطع کارشناسی در زمینه برنامه‌نویسی فعالیت و کسب درآمد داشته باشم، امیدوارم در بازار شغلی را در این زمینه پیدا کنم.

آیا فقط با ورود به دانشگاه و اخذ مدرک تحصیلی می‌توان در زندگی موفق بود؟

امر تحصیل مهم است، اما خیلی‌ها در کار فنی موفق هستند و نمی‌شود گفت ۱۰۰ درصد تحصیلات آکادمیک راهی است که به موفقیت می‌انجامد.

کلثوم آزاد، مادر سامان آقاجانی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر درباره ویژگی‌های اخلاقی سامان می‌گوید: سامان از ابتدای تحصیل تا دوره ششم در مدرسه نابینایان و در پایه هفتم تحصیلات خود را در مدرسه عادی با موفقیت سپری کرد.

سامان یک پسر خودساخته و آرام است او بیشتر می‌خواهد بداند و بفهمد و خیلی تلاش می‌کند تا به تمام خواسته‌هایش برسد.

فعالیت‌های سامان در چه زمینه‌ای است؟

پسرم در زمینه موسیقی، ورزش و زبان فعالیت دارد و قرار بود شنای پاراالمپیک شرکت کند که به دلیل شیوع کرونا از این امر امتناع کرد.

آیا مشکلی در زمینه تحصیل سد راه دانش آموزان نابینا است که مانع برای آنها ایجاد می‌کند؟

دانش آموزان نابینا نمی‌توانند در رشته کامپیوتر تحصیل کنند، در این راستا خیلی دوندگی کردم تا آموزش و پرورش قبول کند سامان در این رشته درس بخواند.

با تلاش‌ها و پیگیری‌هایی که انجام دادم سامان در رشته مورد علاقه خود تحصیل کرد و مربیان و مدیران سامان هم به این موضوع پی بردند که سطحش در رشته کامپیوتر بالاتر از بچه‌های دیگر است به همین دلیل او را مورد تشویق قرار دادند.

سامان در هر کاری موفق است و در این راستا تلاش می‌کند بهترین باشد.

آرزوی سامان در زندگی چیست؟

سامان آرزو دارد در رشته کامپیوتر نرم‌افزاری تولید کند تا تمام دانش آموزان نابینا تحصیل و به مدارج عالی دست یابند.

خبرنگار: پردیس سلیمانی

نویسنده: مریم ابویی مهریزی